آبشارهاي ونايي بروجرد

آبشارهاي ونايي بروجرد در موقعیت جغرافیایی E4833 N3353 روستاي ونايي در فاصله 21 کيلومتري شمال غربی بروجرد و در دامنه ارتفاعات گرين واقع شده است. گَرین از رشته کوه‌های مهم غرب ایران است که بیشتر مساحت آن در شمال استان لرستان و بخشی نیز در استان‌های همدان و کرمانشاهان قرار دارد. گرین از رشته کوه‌های بلند زاگرس است که در ادامه اشترانکوه قرار دارد و طول آن به بیش از ۱۸۰ کیلومتر می‌رسد. این رشته کوه در استان کرمانشاهان به کوه‌های پرو و بیستون می‌پیوندد. ولاش با ۳۶۲۳ متر ارتفاع، بلندترین قله این رشته کوه است. قله‌های بلند آن شامل یال کبود در کوه چهل نابالغان در نهاوند، قله ۱۸ یال، سه کوزان و میش پرور در بروجرد و نیز قله ولاش در شمال الشتر است. دیگر قله‌های آن شامل بازگیر و چهل تن می‌شود. منطقه سرسبز و بكر روستاي «ونايي» از جمله مناطق پر جاذبه بروجرد به شمار مي‌رود كه اغلب گردشگران و به ويژه دوستداران كوهپيمايي و كوهنوردي اوقات خوشي را در آن سپري مي‌كنند. منطقه «ونايي» در شمال غربي بروجرد و به عنوان يكي از بزرگترين و پرجمعيت‌ترين مناطق روستايي بروجرد، از ‪ ۱۰‬كوه و قله مرتفع و شگفت انگيز از جمله «هجده يال»، «سه كوزان»، «والاش»، «برنجه» و «هيگره» برخوردار است.
وجود چشمه‌سارهاي جوشان همچون «آب سفيد»، «دو روزنه» و «طوطيا» در اين منطقه علاوه بر رونق كشاورزي ، طراوت ويژه‌اي را با صداي دلنشين جويبارها در كنار عطر سبزه‌ها بهاري و خنكي نسيم دشتها در مقابل چشم گردشگران به تصوير مي‌كشد. روستاي ونايي به عنوان زيستگاهي مناسب براي گونه‌هاي جانوري بومي منطقه محسوب شده و از شكارگاههاي مورد توجه شكارچيان و صيادان ساليان گذشته تاكنون بوده است.
گرین از غرب به دلفان، از شمال به نهاوند، از شرق به شهرستان بروجرد و از جنوب به شهرستان سلسله محدود می‌شود. گرین در گویش محلی گرّو garru یا garri و در گویش لکی گروین garvin نامیده می‌شود و یکی از کانون‌های آبگیر دائمی لرستان است که رودهای دز و گاماسب را تغذیه می‌کند. سرآب‌های فراوانی در پای این کوه وجود دارد و آب آشامیدنی بروجرد و نیز آب مورد نیاز کشاورزی دشت سیلاخور نیز از همین سرآب‌ها تأمین می‌شود. صعود به کوه گرین از طریق روستاهای غرب شهر بروجرد، جنوب نهاوند یا شمال الشتر امکان پذیر است. دهکده ییلاقی ونایی در این پای این کوه قرار دارد. این کوه خرس، کفتار، گرگ و روباه دارد و در گذشته پلنگ نیز داشته‌است. بخش عظیم این کوه در جنوب نهاوند بوده و جلوه‌های زیبایی به این منطقه می‌دهد سرآب‌هایی مانند سرآب گاماسیاب و گیان، فارسبان،کنگاور کهنه وملوسان از این رشته کوه سرچشمه می‌گیرند. سراب گاماسیاب با آبیاری دشت نهاوند به کرمانشاه سرازیر میشود.این رشته کوه تقریبا تا اوایل مرداد ماه برف دارد البته داخل دره‌ها مدت و گرمای بیشتری برای ذوب برف این کوه لازم است. از مرتفع‌ترین و زیباترین قله‌های این رشته کوه، قله ولاش است که مسیر صعود آن از روستای پرسک در شرق الشتر یا از ونایی و تیزه زن در بروجرد می‌باشد.

وبلاگ شخصی آقا محمد رافع بروجردی...